همانگونه که از اسم آن پیداست، مشخصات این پارچه
سبب می شود در شستشو با وایتکس و مواد شوینده قوی دچار از دست رفتن رنگ و کیفیت پارچه نشود.
به اینگونه از پارچه ها که با خاصیت مقاوت در برابر مواد شوینده قوی باشد به اصطلاح پارچه ضد وایتکس یا ضد آب ژاول گفته می شود.
موارد استفاده از ترگال و کجراه، از دوخت فرم مدرسه ای و ادارات تا دوخت روپوش های بیمارستانی و آزمایشگاهی، متغیر است..
پارچه ترگال از الیاف پلی استر ویسکوز در فلامنت به دو صورت رنگ مستقیم و رنگ ری اکتیو تولید می شود
گرماژ این پارچه ۲۴۰ گرم می باشد
جنسی مقاوم و آسیب‌ناپذیر دارد. همین مسئله باعث می‌شود از آن در بخش‌های مختلف صنعت خیاطی استفاده شود. از پارچه ترگال جهت دوخت لباس بیمار و فرم‌های بیمارستانی، پرده و روکش تخت بیمارستان، روپوش مدارس و همچنین لباس‌های کار، چه در بخش اداری و چه صنعتی، استفاده می‌شود. از دیگر ویژگی‌های این پارچه علاوه بر جنس مقاوم می توان به قیمت مناسب آن اشاره کرد.
اصلی ترین تفاوت میان این دو پارچه وزن آنها است. وزن پارچه یا گرماژ آن مربوط به تراکم بافت و ضخامت آن می شود. بین پارچه ترگال ساده با کجراه (با جنس پلی استر و ویسکوز)، بین ۴٠ تا ۵٠ گرم اختلاف وزن وجود دارد.
ترگال از نوع تخت بافت به شمار می روند که از شبکه منظمی از الیاف در طول و عرض، و در هم تنیدن آن ها با عرض ۱۵۰ سانتیمتر تشکیل می شوند. به الیاف مصرفی در طول پارچه در اصطلاح تار یا چله و به الیاف مصرفی در عرض پارچه، پود گفته می شود.